Ortografia!
Ortografia języka polskiego jest trudna.
Można nawet powiedzieć, że bardzo trudna.
Czasem dorośli mają z nią niemały problem.
Naukę ortografii ułatwiają zasady ortograficzne,
które należy znać i najlepiej odejść
od żmudnego wkuwania i puścić nieco wodze fantazji.
Nie ulega wątpliwości, że nauka ortografii
to zmora wszystkich uczniów.
Łatwo jest się zniechęcić, kiedy ktoś za wszelką cenę
stara nauczać za pomocą samej teorii.
Aby nieco ułatwić sprawę naszym podopiecznym,
opracowaliśmy kurs Ortografia 2,
korzytając z sugestii uczniów i rodziców,
którzy ukończyli u nas naukę ortografii,
w ciągu ostatnich 7 lat.
Aby lepiej zobrazować o czym piszę,
posłużę się pewnym porównaniem.
Zaczniemy od suchej teorii, by później przedstawić
naszą wizję nauki ortografii.
Na początek weźmy zasady pisowni wyrazów z „ó”.
Każdy Polak powinien wiedzieć, że wymienia się na „o”, „e” i „a”,
występuje w końcówkach „-ówka”, „ów” i „ówna”.
Jest oczywiście kilka wyjątków od tych reguł, np. „wsuwka’, „zasuwka”, „skuwka”.
A jak wyglądają zasady pisowni wyrazów z „u”?
„U”najczęściej występuje na początku i końcu wyrazów,
w czasownikach, które kończą się na „-ują”, „-uję” i „uje”,
a także w zakończeniach „-us”, „-uszek”, „-un”, „-unek”, „-unko”, „-utki”.
I tak można również mnożyć zasady dotyczące
pisowni: „rz”, "ż" czy "ch", "h".
Nie sposób nie zauważyć, że powyższy akapit to garść suchych porad,
Ale tak to właśnie wygląda, nie ma przecież nauki bez teorii.
Sztuka polega na tym, by teorię przedstawić
w atrakcyjny dla ucznia sposób!
Wybraliśmy metodę haków pamięciowych (MHP).
Dzięki nim zasady ortograficzne stają się bardziej przystępne.
By nie rzucać słów na wiatr, postanowiłam uchylić nieco rąbka tajemnicy.
Dzięki tym wskazówkom nauka ortografii stanie się dziecinne prosta.
Krótkie rymowanki najlepiej wchodzą do głowy.
Mają one ogromną zaletę – można w nich zawrzeć
dosłownie wszystko i co ważne, łatwo je zapamiętać.
Skonfrontujmy zatem jedną z zasad pisowni „ch” z następującym wierszykiem:
„Pan Chińczyk dobrej rady Ci udziela kolego,
pisz zawsze ch po s, a błędu nie zrobisz żadnego”.
Takie rymowanki można ułożyć do każdej reguły:
„Urwis takim właśnie jest kolegą,
który lubi stać na końcu wyrazu każdego”.
Urwis i Chińczyk to dwa z naszych haków pamięciowych.
Nie trudno się domyślić, do pisowni jakich wyrazów się odwołują.
Dzięki nim i wspomnianym rymowankom
nauka staje się bardziej przystępna,
ale nie można powiedzieć, że jest to jej ostatni etap.
Istotne jest również sprawdzanie zdobytej wiedzy.
Właśnie dlatego staramy się, by nasze ćwiczenia
były tak atrakcyjne jak podana przez nas teoria.
Nauka ortografii wcale nie musi być pochłanianiem nudnych reguł.
Istnieje wiele ciekawych sposobów, by stała się ona interesującą przygodą.
Tak jak wspominałam na początku, każdy Polak powinien znać te zasady.
Jeśli znajdzie się złoty środek, ortografia zacznie wchodzić do głów,
a piątki do dzienników.
Chcesz wiedzieć jak nauczyć Twoje dziecko ortografii?
Wystarczy, że zarejestrujesz się na naszej platformie.
Podaj swoje imię i e-mail, a otrzymasz darmowy dostęp
do
lekcji wideo oraz ćwiczeń.
Zawarta w nich metoda zmieni naukę ortografii
w przygodę, której Twoje dziecko nigdy nie zapomni.
